Op deze tweede dag van het festival lopen licht en donker als een rode draad door het programma. Licht en donker zijn de verhalen die de revue passeren. Licht en donker zijn ook leidend in de fotografie, die in beide films een rol spelen.
In 3 Days in Quiberon van Emily Atef gaan we terug naar 1981. We zien hoe een diep ongelukkige Romy Schneider, een jaar voor haar tragische dood, haar leven weer enigszins op de rails probeert te krijgen in het Franse kuuroord Quiberon in Bretagne. Haar beste vriendin Hilde bezoekt haar en Romy probeert zich goed als het kan voor te bereiden op een volgend filmproject. Ondanks zeer negatieve ervaringen met de Duitse pers, stemt Romy in met een interview met Michael Jürgs, verslaggever voor het tijdschrift Stern en fotograaf Robert Lebeck. Het interview wordt een kat- en muisspel tussen de journalist en de actrice, die op de rand van een zenuwinzinking staat en kampt met een alcoholprobleem.
Wat in de eerste minuten van de film meteen verbluft is de gelijkenis van de Duitse actrice Marie Bäumer met Romy Schneider. Het wordt op enige moment zelfs bijna onheimelijk en lijkt het of we naar een documentaire kijken over de gekwelde actrice. Regisseuse Atef presenteert een intense en compacte film waarin de verstikking in het leven van Schneider op claustrofobische wijze voelbaar is. De voortdurend aanwezig camera van fotograaf Robert Lebeck heeft misschien alle juiste en zelfs liefdevolle bedoelingen van de wereld, hij is wel voortdurend aanwezig en duwt Romy in dat keurslijf waaruit ze juist zo graag wil ontsnappen. Geen lichte zit, zeker niet op zondagochtend om 10.30, maar bij het afrollen van de aftiteling is wel duidelijk dat 3 Days in Quiberon zich openbaart als een van de krachtigste acteerdrama’s van dit jaar.
Licht, donker en fotografie vormen ook de inzet van de al eerder in Nederland uitgebrachte documentaire Visages Villages, maar na 3 Days in Quiberon is het een luchtige verademing om deze nog een keer te zien.
De 80-jarige regisseuse en fotografe Agnès Varda (Les Glaneurs et La Glaneuse, Les plages d’Agnès) trekt er met de eigenzinnige fotograffitikunstenaar JR, een dertiger, op uit om gestalte te geven aan hun creatieve uitspattingen. Ze laten zich leiden door toeval, passie en intuïtie. In een tot fotostudio omgebouwde bestelwagen trekken ze door Frankrijk en portretteren gewone mensen die ze ontmoeten en plaatsen hun opgeblazen portretten in de openbare ruimte. Het is een reis vol introspectie, verrassing en openbaring. Een artistieke roadmovie die de kracht van fotografie onderstreept en op hartverwarmende wijze de vorming van een generatie overstijgende vriendschap toont. Visages Villages won dit jaar niet voor niets op het filmfestival van Cannes de l ’Œil d’or voor Beste Documentaire en kreeg de publieksprijs in Toronto.
En vanavond? Dan verschijnt hier Sophia Loren en raadt eens wie er in de zaal zit? Loren neemt dit jaar de Grand Acting Award van Film by the Sea in ontvangst. Voor festival directeur Leo Hannewijk is de komst van filmdiva Sophia Loren de kers op de taart. “Het is een eer dat deze legendarische actrice, die in vele filmklassiekers iconische rollen vertolkte, tijdens de jubileumeditie van Film by the Sea naar Vlissingen komt om de Grand Acting Award in ontvangst te nemen”.
De Grand Acting Award wordt uitgereikt aan filmmakers of acteurs die bijzondere verdiensten hebben verricht voor de filmindustrie. Eerder ontvingen Morgan Freeman, Sir Ben Kingsley, Michael Nyqvist, Stanley Tucci, Claudia Cardinale, Jan Decleir en Monic Hendrickx deze Award. Vorig jaar ging de prijs naar de Zwitserse acteur Bruno Ganz.
Na de uitreiking wordt Una giornata particolare vertoond van Ettore Scola vertoond, waarin Loren zonder twijfel een van haar mooiste hoofdrollen vertolkt. Scola ontving overigens in 2003 de Life Time Achievement Award tijdens Film by the Sea.
