Jonathan Frakes bereikte als acteur zelf een cult status als commander Ryker alias Number One in Star Trek the Next Generation. Nu begeeft hij zich, als inmiddels geroutineerd regisseur, op het terrein van de remake voor de live action speelfilm van Gerry Anderson’s supermarionationserie Thunderbirds. Een cultheld die een cultserie onder handen neemt.
Thunderbirds is grotendeels een Europese aangelegenheid die in Amerika nooit de cultstatus heeft bereikt die het nu nog heeft in Europa en vooral Groot Brittannie.
“Ik kende Thunderbirds als kind helemaal niet,”lacht Frakes. “De series waar ik vroeger naar keek op televisie waren The Jetsons, The Flintstones en Rocky and Bullwinkle. Pas toen de film Thunderbirds ter sprake kwam kreeg ik de DVD’s van de originele serie opgestuurd door Tim Bevan van Working Title. Ik heb ze zitten kijken met mijn twee kinderen van acht en vijf. En ja hoor ze vonden het prachtig! Mijn dochter wilde Lady Penelope zijn en mijn zoon wilde meteen piloot van Thunderbird 4 zijn. En dan hebben we het toch over de doelgroep. Toen dacht ik, en dat is al meer dan twee jaar geleden, dat de serie met die marionetten misschien wel ouderwets is maar dat de thema’s en het idee van International Rescue en de kleuren en ontwerpen van die schepen er geweldig uit zouden zien in een live action film. Het was dus voor mij daarna ook een logische stap om de uitdaging aan te gaan.”
Het was de Brit Gerry Anderson die in 1964 zijn poppenserie lanceerde en daarmee grote successen boekte. Anderson is inmiddels een oude baas maar nog steeds actief. Met de live action heeft Anderson zelf niets te maken gehad. Frakes sprak hem ook over de live action versie van zijn geesteskind.
“Zeker, hij was zelf aan het werk in de Pinewood studios en ik ben hem uiteraard gaan bezoeken om mezelf even voor te stellen en hem te bedanken voor de geweldige creatie die Thunderbirds is. Hij had natuurlijk best graag zelf de live action film willen maken maar doordat de rechten in de jaren zeventig in andere handen kwamen kon dat niet. Hij werkt zelf momenteel aan Captain Scarlett. Ik hoop echt dat we zijn visie eer aan hebben gedaan.”
Door bijvoorbeeld dat kleine shot met die poppenhand aan de touwtjes?
“Haha, heb je het gezien?
In de grote stroom aan remakes en updates van jaren zestig en zeventig series en films lijkt geen einde te komen en Thunderbirds kan zich aan dat stempel ook niet onttrekken. De geest
van de jaren zestig en de setting van Thunderbirds is verdwenen en dan lijkt het toch moeilijk om daar op een verantwoorde wijze een contemporaine vertaling van te maken.
“Nou, dat viel eigenlijk wel mee omdat we een goed scenario hadden. We zijn al een hele tijd geleden begonnen met de ontwikkeling van het scenario en twee jaar geleden hebben we een paar zaken aangepast, “legt Frakes uit. “In de originele versie was bijvoorbeeld The Hood niet de bad guy en ik vond hem juist de beste bad guy uit de hele Thunderbirds serie. Toen deed zich de gelegenheid voor om de rol aan Ben Kingsley aan te bieden en dan heb je ineens een Oscarwinnaar en een van de beste acteurs van de wereld in je film. Dan gaat het niveau van je film wel ineens ‘zoef’ omhoog.”
In veel remakes en sequels wordt er nieuwe wending gegeven aan het bekende gegeven. Ook voor de update van Thunderbirds is deze weg ingeslagen.
“Het is eigenlijk een beetje een prequel op de originele serie. Alan Tracy is hier pas veertien, we hebben TinTin ook van zijn leeftijd gemaakt en hebben het karakter van Fermat leven ingeblazen, die de zoon is van Brains. De helden in onze film zijn dus aanmerkelijk jonger dan in de originele serie,”aldus Frakes.
FX
Frakes regisseerde ook, naast verschillende afleveringen uit de Star Trek televisieseries, de Star Trek films First Contact en Insurrection. Nu pakt hij met Thunderbirds wederom een grootschalig project op met veel speciale effecten. Drie films met veel speciale effecten en zoals hij zelf met een brede lach zegt “a lotta space ships! Frakes voelt zich zichtbaar goed bij films van dit formaat en deze aanpak.
”Jazeker en ook steeds meer. Ik ben mij er op een prettige manier van bewust dat dit soort grote actiefilms speciale effecten nodig hebben en dat het publiek dat ook verwacht. In de loop der jaren, en dat is al zo’n vijftien jaar aan Star Trek, leer je dat kinderen in het bijzonder heel veel en snel tot zich kunnen nemen. Ze spelen allemaal Playstation, Gameboy en wat heb je nog meer. En daarom heb je naast een goed verhaal ook tempo nodig. De film moet lopen, beweeg de camera, cut en weer een cut. In de loop der tijd ben ik me meer op mijn gemak gaan voelen in het vertellen van een verhaal met behulp van speciale effecten. Veel daarvan wordt er al in pre-production gedaan. Er worden ontwerpen gemaakt, die in storyboards en animaties worden uitgewerkt. Daardoor kunnen we van tevoren zien hoe de bewegingen van de schepen zijn en hoe de scènes met de speciale effecten zich verhouden tot de acteerscènes. Als er kinderen in de cockpit zitten moet je natuurlijk wel weten door welk raam ze naar buiten moeten kijken. Het is eigenlijk een puzzel waarvan je alle stukjes precies op hun plaats legt….Ja sorry dat ik zo doordraaf maar dit vind ik ook gewoon geweldig, haha.”
Het blijft toch altijd een riskante zaak met een remake. Een serie als Thunderbirds heeft zich een aardige cultstatus verworven en het is maar de vraag of de originele fanbase zich wel kan vinden in een nieuwe aanpak.
“Ik denk het wel. Thunderbirds opent in de VS ook als familiefilm en heeft daar eigenlijk geen echte voorgeschiedenis. Je hebt dus eigenlijk geen voorkennis nodig om de film te zien. En eerlijk gezegd is de herinnering aan de originele serie beter dan hij in werkelijkheid was. Laten we eerlijk zijn, het tempo was heel laag en daar kun je tegenwoordig echt niet meer mee aankomen. Kijk, de fans hoeven echt niet bang te zijn dat we de Thunderbirds opnieuw zijn gaan uitvinden, waarom zouden we dat doen? Waarom zouden we dan een Thunderbirdsfilm maken?En wat je nu ziet is dat de kinderen die in de jaren zestig keken nu volwassen zijn en hun kinderen weer mee naar de bioscoop nemen om te laten zien waar zij vroeger naar keken”.
Een soort “Next Generation”?
“Ja hoor daar gaan we..hahaha, maar het is inderdaad wel zo. Daarbij zullen ze nu als volwassenen de pittige opmerkingen van en rond Lady Penelope en Parker wel kunnen waarderen. En dan heb je natuurlijk de fans van Ben Kingsley die hem willen zien, de fanbase van E.R die Anthony Edwards willen zien als Brains. Er is in principe voor ieder wat wils”.
Update
Het hangt van de regisseur en de scenarioschrijver af in hoeverre elementen uit het origineel verwerkt worden in de remake en in welke mate er wordt afgeweken. Frakes gelooft niet in een complete afbraak en wederopbouw van een bekend gegeven.
“De originele serie is de inspiratiebron van onze film. Het is allemaal naar onze huidige 21e eeuwse standaard gebracht maar er zal geen enkel moment zijn dat je niet denkt dat het de Thunderbirds zijn. De Thunderbirds schepen zijn onmiskenbaar aanwezig en de breed uitgemeten 28 voet lange roze limousine met zes wielen van Lady Penelope zal niemand ontgaan. En het gekke is ook dat toen we begonnen met de casting van de film dat we ons feitelijk lieten leiden door het uiterlijk van de marionetten. Dat is toch eigenlijk een hele vreemde manier om de acteurs te zoeken.”
Zeker wanneer we zien dat acteur Ron Cook het evenbeeld is van de pop van chauffeur Parker.
“Ja is dat niet fantastisch,” lacht Frakes. “Ron is ook echt geweldig in de film.”
‘Character building’
Naast de breed uitgemeten speciale effecten is een andere overeenkomst tussen de beide Star Trek films en Thunderbirds dat ze vrij goed uitgewerkte en uitgeschreven karakters hebben. In de opzet van de film en de karakters kan de regisseur in principe aardig aan die karakters tornen en ze naar eigen inzicht vormen.
“In de Star Trek films hadden we het voordeel dat we al zoveel jaren hadden samengewerkt. Data’s relatie met Geordi en Ryker’s relatie met Troy en het driemanschap Data, Ryker, Picard en al die andere banden waren zo gegroeid en zo uitgebalanceerd in de loop der jaren dat het eigenlijk niet nodig was om hierin wijzigingen aan te brengen. En vanuit de wetenschap dat die diepte in de karakters zat, was dat ook een uitstekend uitgangspunt voor mij om First Contact te regisseren. In Thunderbirds werkten we met een heel ander scenario en moesten we de personen grotendeels van de grond af opbouwen. Ik heb daarbij godzijdank veel hulp gehad van Bill Paxton die de rol van vader Jeff Tracy speelt. Toen hij erbij kwam nam hij alle acteurs mee voor een avondje stappen en toen ze uiteindelijk op de set kwamen waren ze ook echt een familie. Ook Ron Cook en Sophia Miles die Parker en Lady P spelen hadden vrijwel al hun scènes samen en omdat Miles nog vrij onervaren is nam de routinier Cook haar onder zijn hoede. Ook buiten de opnames konden ze het goed met elkaar vinden en dat werpt zijn vruchten af in de film. Het is een leuke film en dan is het ook belangrijk dat het op de set prettig verloopt. Dat is helaas niet bij alle films het geval, hahaha. Ik hoop dat het bij mijn films in ieder geval wel altijd leuk is op de set.”
Frakes regisseerde naast zijn speelfilms ook afleveringen van de verschillende Star Trek televisieseries The Next Generation, Deep Space Nine en Voyager. Dat vergt uiteraard een andere aanpak.
“Nou kijk, het is altijd leuk om meer geld en meer tijd te hebben en dat heb je met films. Maar ik vind het ook leuk om voor televisie te werken. Zeker als je afleveringen maakt van 45 minuten. De ene keer werk je met een geweldig scenario, de keer daarop met een slecht scenario maar de klus moet wel iedere keer in drie weken geklaard zijn. En dan doe je zo’n 26 afleveringen in een seizoen. Dat heeft ook wel wat.”
Zitten er nog vervolgen in op Thunderbirds?
“Haha, from your mouth to God’s ears. Ja, met een beetje geluk en als hij natuurlijk goed ontvangen wordt dan wel. We hebben aan het einde van de film genoeg open gelaten voor een vervolg. Er zijn nog genoeg Thunderbirds verhalen te vertellen, nog genoeg rampen te bestrijden en de gebroeders Tracy hebben natuurlijk nog niet zo heel veel te doen in deze film terwijl de acteurs dat uiteraard wel graag willen. Jeff Tracy zien we ook niet zoveel en Parker en Lady P kunnen ook veel meer laten zien, de relatie tussen Alan en TinTin begint vormen aan te nemen, kortom we kunnen nog vele kanten op en er zijn genoeg verhalen te vertellen.”
Wat is je eigen favoriete Thunderbird… en zeg niet dat het Number One is.
“Nee joh, hahaha, niet Number One. Nee, ik vind net als mijn zoon Thunderbird 4 de gaafste.”
Interview Constant Hoogenbosch
©Movie Machine 2004
Foto’s Paul Jansen
