In de laatste LUXploitation van dit seizoen trekken we de registers eens goed open voor het science fiction avontuur Lifeforce uit 1985 van Tobe Hooper. Gebaseerd op de roman The Space Vampires van Colin Wilson, dat ook de aanvankelijke titel voor de film was, werd door het Israëlische productieduo Menahem Golan en Yoram Globus van Cannon Films een slordige 25 miljoen dollar uitgetrokken. Om een blockbuster te garanderen werd de titel aangepast in Lifeforce. De blockbuster bleef echter uit. In Amerika werd er flink in de film geknipt om de naaktscènes van de debuterende Franse actrice Matilda May zoveel mogelijk te omzeilen.
In Lifeforce zien we hoe de space shuttle Churchill de voorbijschietende komeet van Halley onderzoekt. De bemanning wordt totaal verrast wanneer ze in de kop van de komeet een buitenaards ruimteschip aantreffen. In het schip hangen duizenden menselijk ogende lichamen. De terugkeer van de Churchill naar de aarde loopt uit op een ramp waarbij de bemanning omkomt. De kapitein weet zich met een capsule in veiligheid te brengen met drie lichamen uit het ruimteschip. Eenmaal terug op aarde ontwaken de ogenschijnlijk dode lichamen en beginnen een ware terreur met als enig doel het onttrekken van alle levensenergie van de mensen.
Producenten Menahem Golan en Yoram Globus waren in de jaren tachtig verantwoordelijk voor tal van rammelende actiefilms met vooral hoofdrollen voor Chuck Norris en Charles Bronson. In diezelfde periode sloten beide heren een contract voor drie films met regisseur Tobe Hooper. Hooper had een flinke cultstatus door zijn The Texas Chain Saw Massacre (1974) en had er net een fors commercieel succes opzitten met het door Steven Spielberg geproduceerde Poltergeist (1982). Dat succes maakte dat ook Golan en Globus het aandurfden om eens diep in de buidel te tasten. Lifeforce werd hun grootste productie tot dan toe en ze hoopten dat Lifeforce het zelfde publiek zou aanspreken als Alien (1979). Ze namen Alien scenarioschrijver Dan O’Bannon in de arm en trokken voor de special effecten John Dykstra aan, de grote man achter de effecten in Star Wars (1977). Helaas, het mocht niet baten, Lifeforce werd een financiële misser. Hooper zou voor Cannon nog wel de remake van Invaders from Mars (1986) en The Texas Chainsaw Massacre 2 (1986) maken, maar toen was het met Cannon eigenlijk al gedaan.
Toch heeft Lifeforce in de loop der jaren een flinke cultstatus gekregen, vooral ook door de onthullende rol van Matilda May, de voormalige ballerina die na een paar kleine rollen haar eerste hoofdrol speelde maar zich daar tot op de dag van vandaag voor schaamt. Eveneens interessant is het optreden van de nog jonge Patrick Stewart, die twee jaar na Lifeforce televisiegeschiedenis zou schrijven met zijn prachtige rol van Captain Lean-Luc Picard in Star Trek: The next generation.
Lifeforce heeft nog het meeste weg van een eigentijdse bewerking van Bram Stokers roman Dracula (1897). Steve Railsback is als Carlsen een soort moderne Jonathan Harker die in de ruimte het ‘kasteel’ van de meester vampier ontdekt. De space shuttle is het schip de Demeter dat zonder bemanning terugkeert. Ondanks die terugkerende verhaalelementen leveren Hooper en O’Bannon een staaltje onvervalste exploitatie. Een amusant georganiseerde chaos met een dikke knipoog en een hoog cult gehalte. De speciale effecten van John Dykstra en de ouderwets ambachtelijke grimeereffecten van Nick Maley zijn daarentegen van aanzienlijke kwaliteit.
In LUXploitation vertonen we de ongeknipte, originele versie met de volledige score van Henry Mancini (The Pink Panther, Arabesque).
Donderdag 31 mei: Lifeforce met voorprogramma en inleiding door Constant Hoogenbosch.
Aanvang: 22.00
Locatie: LUX – Nijmegen
Speelduur: 116 minuten
Kleur
Engels gesproken, Engels ondertiteld.
